canım kardeşimin doğum gunu üzerine
can kardesim,
arkadastan ote, sırdastan ote, dosttan ote, kardesim diyebilecegim, herseyin sahte oldugu dunyada, senin asla ve asla kaybedilmeyecek,kaybetmeyecegim biri oldugunun bir kez daha idrakindeyim. gecirdigimiz o kadar az ve bilirsin o kadar ve ozellikle ilk yıla ragmen su an hala saglam ayakta, az ve oz gorusen, birbirini ne zaman ne için arayacagı belli olmayan bi kardeslik bu. cumle kurmak bile kurmak bile cok zor su an benim için. biliyorum aynı cumlede bi ton seyden bahsediyorum ama bilirsin ben yazdıgım yazıyı bastan yazmam yada duzeltmem bu da boyle kalsın. yazacak cok sey, anlatılamayacak super (masallah) bi bag var arada. ne kadar az gorusup nasıl hala anlayabiliyoruz birbirimizi bilmiyorum. aynı dertelerden muzdarip olup, senin sozlerini sanki ilk kez duyuyormusum gibi nasıl dinliyorum ben de bilmiyorum. aynı dert, farklı zaman, sen bana destek, ben sana destek, aynı sureci yasayıp, farklı zamanlarda aynı kararı vermek, ve bu kararlar aslında oncesinde digerine tavsiye edilen seyler oldu. ya bilmiyorum gercekten, gozlerinde ki o ısıltıyı hiç bir zaman içindeki huzun bastıramadı, asileri oynadık hep seninle, asilikleri anlatıp gulduk, ucarı olduk, daha imkan olsa daha da ucardık sanırım 😉 . kader yollarımızı farklı yerlerde orsede, gel dedigim anda herseyini bırakıp gelecegine, benim sana olan guvenimden daha cok guveniyorum. ne demek bu bende bilmiyorum.Allah bozmasın, senin bu dostlugunun karsılıgını umarım verebilmişimdir. tamam karsılık yanlıs bi kelime ama ben haketmiyorum bu sevgiyi desem sanırım daha ii olcak…bugun senin dogum gunun ve ben keske onceden bi hazırlık yapabilseydim ama bu yazı sadece ve sadece sana ozel, belki bi ikinci kişi icin daha yazarım bole bi yazı. ama biliyorum ki bu kardeslik anlatılmaz, kelimelere dokulmez.simdi sole bi baktımda ne kadar aciz kalmıs kelimeler anlatmaya. yok bulamıyorum uygun karsılıgı. simdi neler yasadıgımızı dusunuyorum, ankarada nasıl bahceli de deprem korkusundan benim gerilip senin rahat oldugunu, … forum sayfalarına manyak manyak yazdıgımızı (hala neden yaptık anlayamıyorum), kactıgımız toplantıları, efes maclarını, ulus ta aksamın bi yarısı donmek zorunda oldugumuz mecburi istikametlerimizi, bize ev lazım ayarlasana deyip,senin hiö bi zaman beni yuzustu bırakmamalarını, senin ilac gibi gelen mesajlarını (bilmiyorum sen onları nasıl yazıyordun), mesajların sonundaki muck kısmını ve aktif opucu degilim geyigini 🙂 , urfa gecelerini, benim sacmalıklarıma katlanabilmelerini, binlerce kez sana davetliyken daha bir kez bile evinde kalamamamı, bir turlu seninle aynı sehre gidemememizi, urfa-adana-ankara aktarmasını, senin fedakarlıklarını ve benim karsılıksız bırakmalarımı(nasıl yaptım ben bunu 😦 ), kısa surelerde evden kacıp benimle bulusmalarını, yedide gece yarısı dolasmaları, bilkente sırf benim için gelmelerini, daha sayamayacagım bi dolu sey.tai bi de bu yaz var. gece 2 de baslayana mesajları, senin telefonun kapalı olmasına sinir olmalarımı…ya cok sey var işte…
son soz:
CAN KARDESİM,
sana layık olmayan bu kardesinin bi istegi var senin için
ALLAH CENNETİNE HAPSETSİN SENİ, Cemalullah la sereflendirsin…
hem bu dunyada daha cok beraber olmak hem de Cennette beraber olmak duasıyla,
yeni yasın hayırlara vesile olsun.benden once mezun oluyosun ya,alacagın olsun 😉 ….
gıcıklık yapıp sana haber vermicem işte ne zmn okursan 🙂
el-cevap : BAZI ŞEYLERİN AÇIKLAMASI NEDENİ NİÇİNİ VS VS YOKTUR…BENİM İÇİN HEP
ÖZEL
OLACAKSIN…DAHASI NEKİ…HEREŞEY İÇİN TŞK.. RABBİM BİZİ CENNETTE DE
BULUŞTURSUN..VE HEP BİRLİKTE OLALIM:)
hebasbug
esaul LP
ESAUL
Riding with a head full of bodies are red
And what I said is still stuck in my head
But misled doing the things I do would make you never wanna come back
But an all front attack, you could never run from that
Being trapped in this with you,
Somethin’ that I never wanted to do
But through it all you’ve got to see that where I want to be
Is over the pen again letting it out of me
In the center of the day in the dream, seeing all my thoughts
Getting lost in between, realizing one that the way to the sea
And the killing and again with a head full of screams
I wanna live in another place
Where no one can say that I live for them
So I see it’s not meant to be for me
I wanna be in the energy, not with the enemy
A place for my head
When it starts we’re gonna be crushed when it all falls apart
Going in the hollow, hoping that you won’t know
The strain it puts to me, seeing what you’ve done
And consequently I’ve run away, just hitting again
Within the boundaries of an anguish
Want me to say this, but you’re dragging me down
Lost in the chaos being tossed around
Singing again to myself, a head full of hectic
Hope that some day you’ll regret this
Everything’s the wrong place, the wrong time
Adding to the panic in my confine
Singing again to myself, a head full of hectic
Hope that some day you’ll regret this
Everything’s the wrong place, the wrong time
Adding to the panic in my confine
I wanna live in another place
Where no one can say that I live for them
So I see it’s not meant to be for me
I wanna be in the energy, not with the enemy
A place for my head
You try to take the best of me
Go away…
You try to take the best of me
Go away…
You try to take the best of me
Go away…
You try to take the best of me
Go away…!!!
You try to take the best of me
Go away…!!!
You try to take the best of me
Go away…!!!
You try to take the best of me
Go away…!!!
You try to take the best of me
Go away…!!!
I wanna live in another place
Where no one can say that I live for them
So I see it’s not meant to be for me
I wanna be in the energy, not with the enemy
A place for my head
SHUT…UP…NOW!!!
Singing again to myself, a head full of hectic
Hope that some day you’ll regret this
Everything’s the wrong place, the wrong time
Adding to the panic in my confine
Singing again to myself, a head full of hectic
Hope that some day you’ll regret this
Everything’s the wrong place, the wrong time
Adding to the panic on my confine
hayatımın gerçekleri
hata yapmak ve ozur dilemek bunları yazmak kadar basit midir?siddetle karsıyım.hiç bir hata farkında olmaksızın, dusunulmeden yapılmaz.isteyerek, bilerek yapılır.sonucu da bilinir.kaybedeceğini de bilirsin. geri almanın zor/kolay oldugunu da.geri almak kolaysa hatalar sıklasır,sıradanlasır,gundeliklesir.ama eger zorsa…
kolaysa ozurler de sıradanlasır.bu daha da acı olur.daha vurucu.sıradan ozurler.agızdan cıkıp, işte hissedilmeyen, bosa sarfedilen ozurler.seni seviyorumlar gibi basite indirilmiştir.halbuki ozur dilemek pişmanlık içermelidir.içten gelmelidir.bilerek yapılan bi hatanın ozru de bilerek isteyerek olmalıdır…
eger degmezseniz zaten hatanın da ozrunde bi degeri yoktur.eger degerliyseniz hatanın da ozrun de degeri buyur ama affetmekte bi o kadar zorlasır…
hebasbug
just going
sıradan bi ayrılık degildir bu. yolculuk bittiginde eline telefonu alıp arayacak kimse bulamamaktır. aynı saatte farklı yonlere dogru yola cıkmaktır. yurek hiç bu kadar sızlamamıstır, hiç bu kadar uzaklasılmamıstır yardan.donup arkanı gitmektir esas yaralayan.arkana donemezsin, donersen gidemezsin. donunce goz goze gelmek vardır.bilirsin ki yurekler bir carpar, bir atar. ardında silinmeyen izler bırakır her adımda ama sen donup bakamazsın. son durak bellidir, bulursun yuregin bıraktıgı o izlerle. sıradan degildir bu gidiş.sıradan izler de bırakılmaz. donup arkaya bakamazsın. yurek aglar, en acısı gozler dısa yansıtır huznu.oysa guclu olmak gerekir ayakta kalabilmek için.ya da donup arkana gitme diyebilcek ve ona sahip olabilcek kadar…
ardına donup bakamazsın, cunku o da sana bakmaktadır.yurege tas baglayıp gitmek,iki zıt yone…
hebasbug
olmadı ama neyse
insan sadece bedenen mi üşür? yoksa bedenin sıcak, kalbin, ruhun, gonlun buz tuttugu anlar da var mıdır? vardır derim ben buna. beden normal, hareketler normal, ama ruhunuz kaynarken, dısarıya akan sozlerin buz kesmesi vardır bide, dısarının hararetine inat. en acı anlarındandır hayatın. ruhunuz kaynamaktadır amma velakin dısarı hissetmemelidir bunu. hissetmemelidir. hissederse dunya kopar, denizler durulmaz, daglar yerinden oynar. ama sanci sanci sancı. kıvranılır, kıvranılır, hakim olunur bedene. susturmak gerekir gonlunu, fırtınalara engel olmak gerekir, volkanlar patlamamalıdır. her afetin sonu daha kotudur afet anından. insanı hep yıkan sonasıdır. ya sonrası? insanı kasan kavuran soru budur.ya sonrası? işte sonrası için onceye hukmetmeli insan.
bakamazsın gozlerine, gozler temas ederse eger için dellenir. ne oldugunu sasırır. zaten zordur durmak, bir saman alevine yakarsın içini. kavrulur dusunceler bu ateste. ama dayanmak kolay mıdır o bakıslara? hep o sevdigin sırf senin olsun istedigin, ama senin olamayacak olan, olsa hem senin o onun yanacagı bakıslara gogus germek kolay mıdır? duygular galeyana gelir bir kerecik cakıssa bakıslar. su olur sondurur içinin atesini. işte kopmustur fırtına. yoktur geri donusu. zaman kalakalır oldugu yerde. sen bitmişsindir zaten. saniyeler akmaz. o an hiç bitmez. kelimele susar. gozlerin sırasıdır. ama onlar susmayı bilmez ki…
sorular, sorgulamalar, pes etmeler, direnmeler, celişkiler, kıvranıp kıvranıp sonuna cıkamamalar, ama hatanın donusu olmadıgına ikna olmussanız kacarsınız bakıslardan. gozlere fırsat verilmez. saatler gecer.artık irade elden gidiyordur. en vurucu, en yaralayıcı, en yıkıcı cumleler secilir. en ana noktalardan vurulur. ama her atış hem seni hem onu yaralar gecer. her ok ikiye ayrılır hedeften cıkıp. iki parcaya bolunur, ters istikamate yol alırlar. peki nedendir bu direnis? ah bir bilsem…
hebasbug
sana dair
bana her sey seni hatırlaıyor der gibi birsey bu da. ama daha suslenmiş, daha guzel ifade edilmiş sanki. yasamın gercegi ve yasamanın sahteciligi. oyunun gercekligi ve oyuncuların sahteciligi. hayat bir oyun ama var. ama oyuncular sahte ya da bir cogu sahte. ayakta kalanlar gercek mi acaba? ya da ayakta kalan var mı? hem zamanın pencesi…zaman bu kadar yırtıcı mı? bu kadar yaralayıcı? bu kadar zarar verici mi? yo hayır.o tedavi edici. en buyuk acıların tek ilacı. ama o ilacın zehirinide dikkat. insan farketmiyor zehir sanıyor ama tedavi edici…
nese sonra dvm saat 3:)
kumdan kaleler
SANA DAİR
yasam kadar gercek
yasamak gibi sahte
oyle cok sey var ki yaralayan insanı
bir yurekcarpıntısı onu her gordugunde
oyle cok sey var ki bak sana dair
yanlıs asklar yasadık yanlıs koprulerde
yanlıs gemiler yakıp aldırmadan
iki damla su caldık zamanın pencesinden
aldırmadan aldırmadan
mucize gerek bize
gidecek bir baska dus
bir duski korkmamıs zamanın karsısında
ve bir cag gerek bize
ve bir cag bunda ozgun
oyle cok sey var ki bak sana dair
sonra kuslar gitti anladn dunya yorgun
sen yorgun tortusu kalmıs eski bir korkunun
gormedin duymadın
demedin bunlar kotu
biz var mıydık ask var mıydı
bu ne senden ilk kacısım ne de ilk dususun yuregime
ne bu serden son gecişim ne de son kususum kaderime
hebasbug
yine mi?
yok artık boyle olmayacak desemde, hala saglam adımlar atamıyorum bu dunyada. kendi kararlarımı kendim bozuyorum. yada BOZACAGIM İÇİN KARAR VERMİYORUM. ruzgar nereye ucurursa bende savrulup gidiyorum. sanırım bu savrulus ilk kez bu donem beni bu kadar parcaladı. radyodan aptal aptal sarkılar sinliyorum. yerine getirmem gereken işlerin hepsini bi tarafa bıraktım. kendimi gelecege hazırlamam lazım. nasıl bir hayat bekliyor beni az bucuk tahmin ediyorum. ve cok gozyası dokecegimin de farkındayım. belki de hiç olmadıgı kadar feci gececek. herseye ragmen yasamaya deger mi? hiç zannetmiyorum. herseye ragmen kendi ayaklarımın ustunde olmam mı gerek illa ki? yok artık kabul etmek istemiyorum. ben bu degilim ya. bu ben degilim. ben olamam. bunları ben mi yapıyorum. ben mi yasıyorum. ne bu benim, ne de olmak istedigim ben. olmak istedigim ben için imkan var mı?hayır o da yok. vardı belki de kacırdım. Allah ım nedir bunlar? sınavlar her zaman zor mu olmak zorunda. rahat rahat gecemez miyiz bi yoldan. cozum bulmak istemiyorum. cozumlerle ugrasmak istemiyorum.cunku olsa zaten olurdu. neden surekli kaydım ki. neden, neden, neden? cevabını vermek istemedigim tek soru cumlesi. dancer in the dark. işte simdinin sarkısı. gozlerimi kapadım, aydınlıklarımı karanlık yaptım. elimdekini kaybetmemek mi.işte bu cok zor, ben bunu hiç yapamadım ki! sorgulama, sorgulama, sorgulama, nereye kadar? elimdekini kabul edip yola oyle mi devam etmem gerek. galiba ilk yapmam gereken bu. ELİMDEKİLERİ KABUL ETMEK. yetinmesini bilmek. daha fazlası…benim elimdekiler benim için degil ki. onlar hatice için. benim için degil. oy bide kimlik karmasamız eksikti. bu kaosun cıkısı yok mu?galiba yok. kaos işte adı ustunde. yavas yavas sona yaklasıyorum. aslında yavastı ama ben bu sureci hızlandırdım gibi. bide sadece beynimden hesaba cekilsem olmazmı…ruhun acı cekmesi için bedenin de etkilenmesi mi gerek?galiba evet. ikisi bir degilmi?herseyin dengede olması gibi. beden cok iyiyken ruh nasıl acı ceker ki?yada ruh acı cekerken beden nasıl etkilenmez. tamam sustum. bu gidiş iyi degil
son kez, yapmak istediklerim bunlar degil. galiba benim diger versiyonumu bulmak iyi olmadı. hiç olmasaydı keske. cunku olmuyor…
hebasbug
alışmak mı?
insan gitmeye alısır mı? bazen alıstıgımı iddia ederdim ama benim en sevdigim zamanlar yolda gecirdigim zamanlardır. hiç bitmesin isterim o zamanlar. hem ayrılık hem kavusmak. HER AYRILIK BİR KAVUSMANIN HER KAVUSMA BİR AYRILIGIN HABERCİSİ degil mi? bi donemi daha bitirdim. ama o beni bitirdi. nelerden ayrıldım, neleri kaybettim. belki de onlara asla kavusmayacagım. kazandıgım ne var.galiba bende bilmiyorum. sol kefe daha agır basıyor sanki, ne acı. gidiyorum sabah, ama yine gitmek istemiyorum. benim lise de o evden cıkısım geri donusu olmayan bi cıkısmıs da ben gec farketmişim. ne acı ki insan gec anlıyor her seyi. ama kimse de dememişti. yoksa gider miydim ya? simdi biliyorum donusum yok. her kavustugunda bi ayrılık olucak gozlerde. hem sarılma buruk olcak. oyy kalbim, biz kul olmayı nasıl kabul etmişiz, anlayamıyorum. anacıgımın dizinin dibinde olacagım ama ya sonra, aslanın agzında. bi elimi bıraksam kayıp gidecegim. kayanları gordukce içim urperiyor. ve soruyorum benim gidisimde mi? soyle bi yıllara bakınca, içimdeki ses evet diyor. unlemler yetersiz kalıyor içimdeki huznu anltamya.dusunup dusunup cıkısı bulamıyorum. sadece Rabbim, bizim elimizden gecen ogrencileride bizim gibi yapma,kaydırma, onları koru, biz kalmısız bole, ama onlardan gelecekte utandırma…
bunun uzerine acıp bi green day, broken dreams,
I walk a lonely road, the only
dont know where it goes and I walk alone….
hebasbug
aylar, ben ve benim yitirilmişliğim
hayatımdan bazı zaman dilimlerini silmek istiyorum. tamam kabul ediyorum,her zaman dedigim ,hep diyecegim, her daim arkasında olacagım sey İNSAN HER HATASINI İSTEYEREK YAPAR. ben bu yuzden ozur kabul etmem. ama işte silmek istiyorum zamanları. cunku bekledigimden daha agıra patladı bana yanlıslarım, hatalarım.ustesinden gelmek için daha cok vakte ihtiyacım var yada zaman ilerledikce daha cok acısını cekecegim. bu nasıl bi surecti, nasıl bi suruklenişti ve en acısı ben nasıl farketmedim sonunun bana pahalıya patlıyacagını. acaba ben de dunyanın karmasasına kendimimi kaptırdım. hayatımı sorgulamayı unuttum galiba. dunya satrancta bana fena bi hamle yaptı. bende artık kotu bi oyuncu oldugumu kabul etsem iyi olcak. yada dunyanın yenilmezligini kabul etmem gerek. sonucta bu bi oyun.ne kadar oyunda kalırsak o kadar zevkli olcak. ama bazen dunya cok guclu cıkıyo karsına, tek tek taslarını alıp, her bi parcanda acı cektirip,oyle bitiriyo oyunu. her tas için ayrı bi acı cekiyosun.her bi hamlede bi kanadın daha kopuyo. sahı alıp oyunu bitirmiyo, saha herseyini kaybettiriyo. herseyini hemde…
bende pes ettim sanırım.al sahımı dunya. bi sahı daha al.ama artık acı cektirme.yada gel seninle yeniden baslayalım oyuna.sen bana zamanları geri ver. bak yine sen yeneceksin nede olsa.illaki senin olcak bu oyun. bi sans ver bana.hatalarımı telafi edeyim.yoksa yaptıgım hataların bana nelere patlayacagının haddi hesabı yok.ben kesitremiyorum.daha cok acı cekecek gibiyim. zaman zaman zaman ama zamanla neler gelecek dusunmek bile istemiyorum. buyumek te istemiyorum ben.hiç hemde hiiiç. kendimi kaybettim.artık hatice degil o taslarla oynayan. ben degilim. ben bana sahip degilim. sende cok iyi biliyosun bunu.ben ne kadar inkar etsemde biliyorum ne halde oldugumu, ne hale geldigimi, ve nasıl olmam gerektigini ama olamadıgımı. nerden tutup baslamam gerek onu da bilmiyorum. ama once kabullenmekle baslamalıyım. daha sonraki darbelerde yıkılmamak, sarsılıp toparlanmak için…
hebasbug
sonlu dunyadan ne bekliyoruz ki
bu baslıgın altına yazıcak bir seyi olan var mı?galiba benim yokum.acık ve net. SONLU bi dunya.her seyin sınırlı oldugu, her seyin sonunun oldugu dunyada farketmeyip kendimizi deli gibi kaptırıyoruz sozsuzmus gibi. tek bir sey sınırsız olan.Allah ın sınırsız kusatıcı sevgisi. ve biz bunu farkedene kadar neler cekiyoruz.kimlerden neler bekliyoruz. sıkı sıkıya dostluk galiba hiç bulamayacagımız ve en cok ihtiyacımız olan sey. ve surekli el degiştiren.yeni ümitlerin hayal kırıklarına donusmesi. en cok bu noktada hırpalanıyoruz. keske anlamak, idrak edebilmek, sonsuz sevgiliyi yasayabilmek daha kolay olsaydı…devam edemeyecegim ama içimde fırtınalar kopuyor.hatta artık içimden sehirler geciyoru dinlemek bile istemiyorum…
hebasbug
bu da benim imtihanım
bıktım,bıktım,bıktım
her seyi katlanabilirim, her seye gogus gerebilirim ama tek bir sey var beni mahveden, beni tarumar eden, beni bitiren, hayatımın içine eden, arkadaslıklarımı sarsan,GUVEN duygusunu yerle bir eden, GUVEN diye bir sey bırakmayan, her seye supheli yaklasmak zorunda bırakan, beynimi kemiren, celişki girdaplarında bogulmamı saglayan,ızdıraptan ızdıraba salan, soyleyeceklerimi, soyleyebileceklerimi soyletmeyen, belki her sey daha guzel olacakken daha beter eden, hayatımın akısını degiştiren, ve su an anlatamadıgım bataklıklara beni salan, bunların hepsini ama hepsini yapan tek bir sey.tek ama tek. sadece ve sadece YALAN. su an yanaklarımdan suzulen yasların tek sebebi bu. kaldıramayacagım tek durum bu. inanamıyorum ya.olmaz bole ya. bi de enayi yerine konuyoruz. RAbbim kurtar beni. bu kurtulus nerden gelecekse gelsin. ama nolur gelsin artık. sabredemiyorum.ben neler dusunurken insanlar neler dusunuyor. Rabbim karar alıp uygulayabilme gucu ver. Senin yolunda emrettigin gibi dosdogru olanlardan kıl. EMRETTİGİN GİBİ DOSDOGRU. EMRETTİGİN GİBİ DOSDOGRU. EMRETTİGİN GİBİ DOSDORU.
beni ben yapan insancıl duygular vardı. ama su an hepsini bi kenara ittim. GURUR degil benim derdim, basarısızlık degil benim derdim. onume cıkan engeller degil beni vuran. keske bende bitseydi olay. keske benim yuzumden diyebilseydim. keske yine kendime bir pay cıkarabilseydim.
BUYRUN İŞTE BU BENİM YAZIM.
SU AN Kİ DUYGULARIMIN HARFLERE DOKULMUS HALİ
GONUL YARASI YOK BURDA, ASK YOK, SEVGİ YOK,
KIRILGANLIK VAR
EN HASSAS NOKTAM VAR
BASAGI BASAK YAPAN NOKTA VAR
ne olursa olsun, ne kadar acı olursa olsun, bana yalan soylemeyin. inanın sonradan gerceklerle yuzlesmek hepsinden zor oluyor. hemde her seyden daha zor. cok zor..yalan oldugunu ogrendigim gerceklerle…
16.13 itibarı ile bitirdim bu yazıyı. bu aksam koleje gitmeyim konuları yetiştiremem derken, dibe vurdum, hem de hiç beklemedigim bi yerden. ya inanamıyorum kendime. taslar yerine oturdu sanırım. bide o sabahki soru.
burda cevabını veriyorum. bilmiyorum, artık gorusmuyoruz, hatta sana sormalı durum nedir. ya inanamıyorum ya.bide bana soruyor ya. Allah ım sabır sabırsabır…
su an en iyisi uyumak.baska yolu yok…
Hatice benim dert ortagımDI geçmiş zamanda kalmısım haberim yokmus…
hebasbug
no more,,,
23,12,2005
bu sefer her sey sustu…bende,dunyada,evrende.karmasa içindeyim.cıkıs yok.varsada ben bilmiyorum.bilsemde bulmaya umidim yok…
btr y nhgn hjy gf ar hg n mnhjmk uujyt nh nbfh gfmn juıu
harflerin anlamazsızlıga suruklendigi anlardan biri.yanlıs zaman yanlıs yer.dogru yeri bulana kadar onlarda boyle kalcaklar.hiç bi şekler giremeyecekler belkide.var mı anlamları onu da sorgulamak gerek.hayır yoklar.belkide yukledim bi ton anlam ama klavyede dokulurken parmaklarımın ucundan akıp gittiler.kimbilir….
damagımda içemedigim sutun tadı var.yine begenmedim.insan oglu secici yaratılmıs benim elimden ne gelir.bak işte kelimeleri de seciyorum.insanlarıda seciyorum.secemedigim zamanlarda yıkılıyorum zaten.yanlıs kararlar,karar degil aslında.bana baglı degilki.ben kontrol etmiyorum,edemiyorum.ama cezayı neden ben cekiyorum.acaba bunun obur tarafta bi hesaplasması var mıdır?ben sorgulayacakmıyım acaba.siz sectiniz,ben kabullenmek zorunda kaldım diye.goz bakar,gonul yanar.gonul gozden sikayetci degilmidir ki?goz aglar,gonul yanar.gozun aglaması gonlun odunudur.yandıkca daha cok yanar.hadi kanatma,hadi yakma.hadi her seyi al git…
en iyisi ben uyuyayım artık.ama bir gun gelecek…bende kalsın,bende kalacak olan,benden cıkmayacak olan.hiç tahmin yurutulemesin bosuna.hem ben onu kendime bile soylemedim.var mı yok mu.işte ilk soru bu…
hebasbug
kendi ellerimle ben beni kederlere saldım
insan kendi kendine nasıl acı cektirir?nasıl acı cekmekten zevk alır?diyorum işte her seyi kendi elimizle yapıyoruz. acı cekiyorsak onceside zaten bizim yaptıklarımız.belki farketmeden yaptık.belki gec farkettik ama her koyun kendi bacagından…
Ne bir ses ne de haber gelmiyor artık senden
Öylece kalakaldım da deli hasretimle ben
Bir yabancı selamın ile hüzünlere daldım
Kendi ellerimle ben beni kederlere saldım
Sonunda bir oyuncak kara sevda aldım senden
Yani değişmedim hala öyle biraz çocuk kaldım
Yok öyle el gibi soğuk durma gül biraz
Sana gülmeler yaraşır
Yok öyle güz gibi soğuk olma
Güz ayrılık taşır
söz: Sezen Aksu
BIRAKIP GİTTİGİN KADARIZ
bir donusle donuyoruz
hiç yagmur yagmıyor
kum taneleri ucusuyor usutmuze
bir donusle donuyoruz
yorgunuz tenimiz esmer
içimizde magrur bir huzun
yaralarımız var, eczası olmayan vurgunlar
en cok kadınlarımıza yakısan aglamakla
en cok erkeklerimize dokunan caresizlikle
yaklasıyoruz hayatın ikindisine
biraz daha yaklasıyoruz
bir el uzatımında aksamın alacasındayız
bu senin gidişinin hemen ertesinde
dudaklarımızın kurudugu,suların cekildigi
kızıldnizin diclenin
onumuzde musa elimizde asa ile yarıp gectigimiz nilin
ve eteklerimizi savura savura tukettigimiz birlikteligimizin ardından
kayıp giden yııldızların sarkısı gibiyiz
bir donusle donuyoruz
ne guzel oluyordu sagımıza donup seni gorunce
ne guzek oluyordu dustugunde onumuze
adı, safranlara sarılı bir ask gibi maceramız
adı, kıskanc kevranların zumrut yuklerinde yazılı
adı leyla;bir vaveyla kadar dokunsanız, aglamaklıyız
bir donusle donuyoruz
belki baksak arkamıza ordasındır
bu efsunu kaybetmek istemiyoruz
hiçbireyini istemiyoruz aslında dunyanın
incisini, yakutunu,ipek yumusaklıgını yastıkların
bebegin yuzumume dokunu istemiyorz
eslerimizin limanlıgını, ocagımızın sıcaklıgını bile istemiyoruz
bir donusle donuyoruz
seni unutmamak için saskın
inanmamak için ölümüme inanıyoruz
gittin mi aramızdan, elinin cektin mi uzerimizden?
bizi yetim, sehrini oksuz bıraktın mı?
napalım işte,aglamayı beceremiyoruz
ısırdıkca kanayan dudaklarımızdan dokulen bos seslerle
birbirimize soruyoruz
hava nasıl? saat kac?
yine cayırların yesilliginde otlayan kuzularımızın arasındayız
yine cayırların ustunde matem işliyoruz
inceldigi yerden kopan dunya
bir araftan yol bularak basımıza dusuyor
gok kubbe patlıyor tepemizde
hissediyor anlıyor ama anlatamıyoruz
bir donusle donuyoruz
BIRAKIP GİTTİGİN KADARIZ
hic yagmur yagmıyor
yorgunuz, tenimiz esmer
içimizde magrur bir huzun
en cok kadınlarımıza yakısan aglamakla
en cok erkeklerimize dokunan caresizlikle
yaklasıyoruz hayatın ikindisine
napalım hiç yagmur yagmıyor sensiz yuruyunce
bir donusle donuyoruz kıyamet bize kıyamet bize
sen yinede merhamet et bize
merhamet et bize
merhamet et bize
ibrahim sadri
öylesine sevmiştim
ya ben ne yapıyorum boyle,bilmem kac rapor falan beni beklerken bu yaptıgım ne…space yazı eklemek ve yeni bir şeyler yazmak.yok yok ben rapora devam edeyim.bu siir burada kalsın…
ÖYLESİNE SEVMİŞTİM
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim,onlarda gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı herşeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
Yıldızları da alsana yanına gökyüzünden
Sevdiğimiz şarkıları da
Pencereme konan yusufçukları da
Bana karanlığı bırak
Beni bırak, beni böyle bırak
Böyle ansızın, böyle yakışıksız
Böyle anlamsız, böyle dağınık
Öyle kapıda susuşun
Öyle sarsak, öyle serkeş, öyle çerkes duruşun
Öyle sağlam, öyle bir de vuruşun
Koy beni sensizliğe
Ve otursun içime kül gibi kor yangının
Şimdi gidiyorsun, git
Hadi git
Hepsi hepsi bir sevda benimkisi, al da git
Hadi kanatma
Hadi yıkma
Hadi dokunma
Zaten ben seni öylesine sevmiştim
Şimdi gidiyorsun, git
Bütün sabahları üşüdüğüm
Bütün gördüğüm senli günlerim,onlarda gitsin
İçimde bir şarkı
Gözümde bir ışık kalmıştı her şeye inat
Kapat gözlerimi, sevdiğim anlar da gitsin
İBRAHİM SADRİ
sil bitsin
bu siirin degişsin ismi.git bitsin olsun,sil kendini hayatımdan bitsin olsun.ama vur bitsin olmasın.ne olacak benim hayatımdan silinecekmi?hayır…benimle beraber gidecek o da.en iyisi sil bitsin.her ama her satırını.kolay degil,ama neden olmasın.her hatanın telafisi vardır. beni bırak,beni boyle bırak yada.son kelime,son sozler olmadan,sona dair hatırlanacak birşey olmaksızın hatta ben uyuyayım.sana iyi geceler diyeyim.sonra ben uyuyum.sonra sensiz sabaha uyanayım. sanki hayatımda hiç sen olmamıssın gibi.zaten her sey oylesine degilmi?her sey vakit gecirmek yasamak için degil mi?amacın neydiki kanattın beni bu kadar?kanattıgının farkında degil miydin?sen zaten neyi farkettinki bunu farkedesin,benimkide soru mu yani.bir tarafta yanan ben,aglayan kalbim,hukmedemedigim dusunceler,yalan sozler,avutulmus bir yurek.sonu ne,yokluk.SİL BİTSİN.sende kurtul bende,ne sen dusun,ne de ben…hiç olmasaydın keske
ya bu adam niye bu kadar derin yazar bu şiirleri.her defasında beni zehirlemek için mi…
hebasbug
kaybolup gitmeden önce
insanın kendisine soz gecirememesi nedendir?yada nefis te bizim degil mi?neden ona da laf anlatamiyoruz?neye yeniliyoruz boyle?geldigimiz yer belli,gidecegimiz yer belli iken,nasıl hala hata yapabiliyoruz?bu kadar yenilmisiz?bu kadar mı gucsuzuz?aslanlar mıdır ormanın kralı,evet o,peki ya en guclusu?kaplanlar degilmi?onun heybeti daglara nam salmıs degil mi?insan gorunce urpermiyormu? neden biz nefsimize kaplan kesilemiyoruz?neden bu kadar gucsuz,iradesiz,zayıf,caresiz,bitmis,tukenmis bir savrulustayız ve neden karsı koymuyoruz?koymak mı istemiyoruz?yada saldım cayıra Mevlam kayıra mı?galiba ustesinden gelemeyince verdik kelleyide.artık onune gecmek te istemiyorum.bu savrulusun sonu belli ama ben goze aldım yada goze aldıgım seyin azametinden haberdar degilim.cozumu var mı bilmiyorum.dusunmek te istemiyorum.ne mi olcak?inan hiiiç dusunmek istemiyorum.bu dunya collerinde bizde karıstık kum tanelerinin arasına. ruzgar bizi cıkarıp savuramaz artık bu bataktan.
Bu hale beni kimler getirdi
YAGMUR OLSAM DERDİM AKIP GİDER Mİ
Ellerinde zehir olsam
Eski dostlar yudum yudum içer mi
Gün gelip te adam olsam
Terkettiğim yine bana döner mi
Ne zamandır yerim yurdum yok diye
İçip içip sarhoş oldum gizlice
Bu şehirde kayıp olsam
Eski dostlar beni bulur gelir mi
Gün gelip te adam olsam
Terkettiğim yine beni sever mi
Sora sora yol bulmaktan yoruldum
Ne kadınlar sevdiğim sonra birer birer birer unuttu
soz:demir demirkan
bu sarkı bu kadar kısa olamaz ya 😦
hebasbug
demek şimdi gidiyorsun
içi yine sonra dolduralacak ama biraz da siir,
gencligin ilk baharında huzunlere esir oldum…
Demek şimdi gidiyorsun..
yazdıgım son şiir öylece yarım kalacak.
demek şimdi gidiyorsun..
Kuşlarımız acıkacak,saksılarımız artık sulanmayacak..
Demek öykümüzü,bir ruj lekesi gibi yapıstırıp,
aynaların sahtekar yüzüne..
Demek şimdi gidiyorsun beni böyle toz gibi dagıtıp,
merdivenlerin dibine..
Herşey tamam diyorsun,git..
Beni yaran bir şehir gibi terk et,haydi git
Dışarısı ispiyon,dışarısı ihanet.
Seni bir gören olmasın dikkat et..
Dostlukmuş,ölüme yürümekmiş,üstüne titremekmiş,
vefaymış.Aşk dedigin zavallı bir kapıyı duvara carpıp
cıkıncaya kadarmıs..
Bana koymaz deyip sancını bir kilo rakıya gömsende gece yarıları,
asıl sancı uyandıgında bütün odaları boş görünce koyarmış..
Gitmek istiyorsun,git..
Bir delikanlı,asla vedalaşmaz..
Bakma,git..
Dişarısı dinamit,dışarısı enkaz,
şunu cebine koy ne olur ne olmaz..
İhtilal magdurlarıydık kimsemiz yoktu,
yaralarımız aman vermiyordu canımıza..
Kimseye kıymamıştık oysa.
masumduk..
rahatsız ediyordu bizi bu yabancı tarih.
Yırtılan bir pankart gibi şehirlerin ortasına,
çıg düşürdüyse öfkemiz,
en az bir karıncanın yürügi kadar,namuslu ve çalıskandı ellerimiz..
Artık bitti diyorsun,git..
Kırılsın kapı cerceve,kırılsın bu cam,sorma,git..
Dışarısı panik,dışarısı izdiham,
biliyorum seni vuracaklar bu akşam..
Ne çok fire verdik üst üste,ne cok arkadaş yitirdik bu tozlu yolculukta, kimligi tespit edilmemiş ne cok ceset,vurdu zeytin güzeli aksamlarımız..
Büyük itopyalar ve büyük dağlar gibi içerden çürümüşüz megerse..
oy benım yaram oyy oyy..
Her gelen ölüm yazmıs,her giden ayrılık istemiş,bu talihsiz meceramıza..
Kendini arıyorsun,git…
aptal bir hayat kur içinde beni barındırmayan,
;kal,git..
Dışarısı barut,dışarıcı gardiyan,yine bir tek ben olurum sana PARÇALANAN
Demek şimdi gidiyorsun..
sonunda bizi cökertiyor bu kancık zerzele,
Demek şimdi gidiyorsun..
Yıkılan bir duvar,gibi ömrüme devrile devrile..
demek mecbur istikametlerin,ayrılıgı gösteren o adressiz kavsagında..
Oy benım yaram..
Demek şimdi gidiyorsun..
Ve bana bir tek secenek kalıyor,güle güle,
beni öldürüyorsun,git..
kalmasın hiçbir yerde kalmasın izin durma git..
Kafamı yumruklayıp ardın sıra ağlarsam şerefsizim…
ahmet kaya
bi basak burcu olarak yine sorularla baslıyorum 🙂
belkide bitirmicem bu yazıyı
zaten salmısım olayı artık.neden niçin boyle oldu bende bilmiyorum. ama cıkıs kapısınıda bulamıyorum. acı olcak biliyorum ama son noktayı koyabilmem gerek.yoksa ben kaybetmeye,kaymaya devam edecegim. simdi gozden cıkaramadıgım seyler ilerde cok daha buyuk dertlere yol acıcak. sonucta ya simdi dur demeliyim, ya simdi. bu gidiş beni suruklememeli artık.kurekleri elime alma zamanı geldi desemde içim de o sozler ne kadar yer ediyor? ben yer ettigini bile dusunmuyorum…
16.12
artık herseyin netlestigi su zamanlarda hala netlesmeyen bi ben varım.sonumun ne olacagını bilmiyorum.beni neler bekliyor bilmiyorum.istenmeyen olaylar gelecegimi oyle bi alt ust etti belki de ama ben farkında bile degilim.ooof belirsizlik.beni en cok yaralayan sey.bir an once buyumek istiyorum bazen.sorunluluklardan kurtulmak.yada farklı işlerle ugrasmak.ama bu boyle devam edemez ya!bi degişim olmalı.yada içime hukmedebilmeliyim.insanlar neden içine hukmedemez.neden duygular mantıktan agırdır?neden onları geri atmak bu kadar zor.kim varki mantıgını her daim onde tutan.tamam eskiden oyleydi ama hayat bu kadar agır degildi…bu kadar cok sorumluluk yoktu.etrafımdaki bakıslar,beni bekleyen gozleri, bi sozun altın oldugu durumlar.ben bunlara layık degilim.artık kendi koseme cekilmem gerek.ama bunun daha cok zarar verecegini de biliyorum.ben en cok bu zamanlarda dagıttım.en cok bu zamanlarda sapıttım.en cok bu zamanlarda kendimi kontrol edemedim.nefsime uyma katsayım artttı hemde ne biçim.oooof sustum artık…
hebasbug
benim dünyam 