mezuniyet yaklasirken
cogumuzun su sira dusunmek istemedigi, dusunurkende tatli bi huzunun kapladigi durum, bugun cimlerde gecen durum:
-mezuniyete gelceksin dimi
-tabi gelicem
-aglamican ama tamam mi?
klasik kiz psikoloji deyip gecmek zor geliyo acikcasi, 4 yada 5 yilimizi verdigimiz bilkent gibi yerden mezun oluyoruz. aslinda beni baglayan pek bisi yokmus gibi gelsede, hala yuzune bakmamla icime huzur kaplatan nadir insanlar var. dusunmek istemiyorum bir daha ne zaman nerde gorucem, bi daha bu kadar eglenebilcek miyiz ama aci gercegi kabul etmek gerekiyor acikcasi.
bilkent unutulmayacak bir cok yonu var, baska bi unide olsam bu kadar olurmuydu acaba. bi kere hic bir zaman mayfeste duzgun bi adam getirmediler konser icin, ama yinede son mayfestim modunda 3 gundur senlikteyim. elimi yaraladim, buna ragmen saatlerce voleybol oynayabildim. icimden hep `son bu` geciyordu, bi daha arayinca karsidaki yurtta olmayacak insanlar var, bu sefer ben ayriliyorum herkesten. dusunmek istemiyorum…
ben matrixte neo nun kosup kosup hep ayni yere geldigi yerde olmak istiyorum sanirim. zaman hic gecmesin, ben mutluyum animdan…
benim dünyam 
Yorum bırakın